Teksty wybitnieNIE-ulubione - top 5.

Kiedyś gryzłam się boleśnie w język, potem olewałam a teraz odpalam możliwie najbardziej jadowitą ripostę. Im mniej śpię tym ona mniej błyskotliwa, ale cóż. Grunt, że jest. Poniższe mądrości powtarzają się okresowo z różnych ust i stale, wciąż i niezmiennie powodują, że włos na dupie mi się jeży. It's a final countdown, zaczynamy!
5) "Ty to masz pecha"
To to było a propos sytuacji, że Mniejsza też uczęszcza na reha. Czyli matka zapindala na Bobatha z dwoma, jedna z rettem, druga z asymetrią ale generalnie - karta stałego klienta. No takie dzieci, taki pech, taki los. 
4) "Współczuję Ci..."
Czego? Bo jak się doprecyzuje, że współczucie dotyczy konkretnej  sytuacji czy czegoś tam to ok. Gorzej jak się współczuje wszem i wobec czyli całokształtu. Obiekt współczucia jest moim ukochanym dzieckiem i tylko podły los chciał, że to akurat jej biedna osóbka mieści w sobie okrutnego retta. Nie współczujemy. Nie lubię.
3) "Nie wyspałem/ -am się"
Tak jak od porodu (zwłaszcza nr 2.) nie śmiem używać zwrotu "Boli mnie x/y/z", tak nieszczególnie przepadam jak ktoś mi mówi, że się nie wyspał. Chyba, że mówi to A. Ewentualnie B. Ostatecznie Mniejsza. Tak czy inaczej - opcja "Wstałem w nocy, musiałem poczytać książkę bo nie mogłem zasnąć" powoduje u mnie objawy wczesno-wapmpirze w postaci wyrastającego kła i niepohamowanej chęci ataku na czyjąś aortę.
2) "Nie chodzi bo ma zmęczone nóżki/ jej się nie chce/ woli jeździć w wóziu"
I tu cały szereg pytań kilkuletnich smrodów "Mamusiu, a ciemu dziefcynka nie chodzi/ nie mówi/ sika w pieluchę?". Smrody pytać będą, za to rodzice wciąż jacyś niechętni by udzielić normalnej i prostej odpowiedzi. Na jedno "Bo jest chora" słyszę jakieś 5 zamienników typu "Bo jej się nie chce, bo ma krzywe buty" itd. 
Uwaga, uwaga, miejsce pierwsze!
1) "Teraz jest fajnie, a jak zacznie chodzić to dopiero będzie ciężko, zobaczy pani" - to o Mniejszej.
Creme de la creme i absolutny nr 1. w rankingu! No baaa!!! Tosz to chodzące dziecko to jest dla mnie koniec świata! No a jak! Dziecko w wózku - dobrze, dwójka dzieci w wózkach - bardzo dobrze, dziecko na nogach (własnych), chodzące (samo!) - źleeee!!! Bubububuuuu!
Pewnie jest jeszcze milion pięćset tego typu, ale akurat te mi wpadły dziś do głowy. A więc współczując sobie tego, że zaraz wyjdę na dwa wózki po tą Większą co przez lenistwo popyla sobie swoim dyliżansem oszczędzając nogi, życzę Wam miłego dnia! Nie ma, że boli, nie ma, że spalim 3 godziny - Alleluja i do przodu! :D

                                                                                        A.

Grafika pochodzi ze strony: www.swiatobrazu.pl