Bez retuszu

Życie nie je bajka... Na fotach na fejsiku wszystko ładnie się prezentuje, przy odrobinie fotoszopa nawet rett może jakoś wyglądać. Ale prawda jest taka, że w realu (w tesko czasem też) bywa mało śmiesznie.
Jako, że łysy z nocy na noc coraz okrąglejszy, B. ma padaczkową jazdę. Od wczoraj wali napadami z fajerwerkami, sinymi ustami, bezdechami i wzrokiem "po tamtej stronie". Kolejny maraton. Pozwoliłam sobie strzelić Blankowego nutridrinka bo czuję się jak swoje własne zwłoki i tak sobie siedzę. I płaczę. Matka słaba jest. Matka ryczy...
B. to słodka siedmiolatka i nieraz już słyszałyśmy: "Taka jest śliczna, aż niemożliwe, że jest tak chora". Bo kto nie widział retta w akcji ten naprawdę może myśleć, że jedynym co Ona musi znieść to wiecznie klepiące łapy i nogi, nogi roztańczone. A to jest jakaś oficjalna wersja nas, taka dla publiki i całkiem optymistyczna. B. siedząca i klepiąca sobie w Ursusie, Mniejsza-pędziwiatr i ich psycho-matka. Całkiem ładny obrazek, one ładne, ja jeszcze się też jakoś trzymam. Prawdziwe oblicze retta natomiast jest takie:

Nie, nie śpi. Po napadzie próbuje utrzymać głowę, żeby móc coś zjeść... Boli.
Ale Blanka to fighterka, jak każda rettka. Mało kto, kto nas tylko "widuje na mieście" ma świadomość jaką ta mała klepiąca nutria jest siłaczką. 

                                                                                                   A.